Seyfi Teoman..

Bizim, doğanın, insanoğlunun en büyük çaresizliği; ölüm..

Her ölüm erken oluyor sanırım ve her ölüm gecikmeleri ortaya çıkarıyor.

Seyfi Teoman bu ülkenin en başarılı genç yönetmenlerinden biriydi. Yönetmenliğini yaptığı 3 filmle, katıldığı Uluslararası Film Festivalleri ve aldığı ödülleri ile daha başaracağı çok şeyin olduğunu söylüyordu. Ama her başarılı insana yaptığımız az değer vererek ödüllendirme işimizi bu sefer de itinayla başardık.

Seyfi Teoman 35 yaşına girdiği doğum gününde, bir trafik kazasında vefat etti. 3 hafta yoğun bakımda yattı, gazetelerin küçük bir köşesinde, kazanın ertesi günü kendine yer buldu, o da her gazetede değil, belli başlı gazetelerde. Adının geçmediği olay kalmamış İbrahim Tatlıses'in vurulması hakkında gelişmeleri dakika dakika izlediğimiz haberler tabi ki olayı 2dk ile geçirdiler. 35 yaşında bir değer yitip giderken biz durumdan haberdar bile değildik.

Tam 3 hafta yoğun bakımda yaşam mücadelesi verdi, gelişmeleri sadece ekşi sözlükten nadiren girilen girdilerden öğrendik. 3 hafta sonunda kaybetti yaşam mücadelesini, abartılmış popülist yönetmenlerin, şarkıcıların dünyasında, ilgi göstermediğimiz bir değer ayrıldı aramızdan. Cenaze törenine çiçek gönderilmesi yerine, Mithat Alan film merkezine bağış yapılmasını isteyecek insanlardandı Seyfi Teoman. Sinemacıydı, popüler gişecilere inat film yapmaktı işi. İyi ki vardı. 

Şimdi ben de onun anısına genelimizin bildiği Bizim Büyük Çaresizliğimiz filmini yeniden izleyeceğim, benim kendi çapımda yapabileceğim tek tören bu olduğu için. 

Sinemayı sinema olduğu için seven herkesin, ailesinin, yakınlarının başı sağolsun. 

Mekanın cennet olsun.. 

Sığınak (Take Shelter)

Yönetmen: Jeff Nichols

Senaryo: Jeff Nichols

Oyuncular: Michael Shannon, Jessica Chastain

Hissederek delirmek..

Psikolojik-gerilim filmleri genellikle izlemesi de, anlaması da zor filmler kategorisine girer. Sığınak da aynen bu kategoride, sonu yoruma açık, genel akışı durgun bir psikolojik gerilim.

Film, 35 yaşında, duyma ve konuşma engelli bir çocuğu ve eşiyle mutlu bir adam olan Curtis'in adım adım paranoyak şizofreni hastalığına yakalanışını anlatıyor. 30'lu yaşlarındayken annesinin de aynı hastalığa yakalanarak terkettiği Curtis, evine ve ailesine sahip çıkmak için yoğun bir mücadele veriyor. Filmin içinde yavaş yavaş hissederek delirdiğini görüyorsunuz Curtis'in.

Öncelikle film sırasında yaratılan atmosfer çok başarılı, fırtına sahneleri, ana karakterin kendi yarattığı zaman ve gerçek zaman arasında geçişler sizi de hangisi gerçek hangisi değil karmaşıklığına sürüklüyor. Her yağmur başladığında bu sefer gerçek mi? diye sormak geliyor aklınıza.

Işık ve görüntü ayarlamaları bana göre çok başarılı, ne sizi karanlığa hapsedip daha da bunaltıyor ne de filmin içeriğine ters, aydınlık bir ortam yaratıyor. Genel izleyici kitlesi için film durgun bir film gibi gelebilir ancak filmin akışında mevcut olan durgunluk tamamen konusuyla alakalı ki bana göre durgun da değildi. 

Gelelim oyunculuklara, Curtis karakterini canlandıran Michael Shannon hep dikkatimi çekmiş bir oyuncu, tip olarak da bence karakter rollerine müthiş gidiyor. Bu filmde de yine oyunculuğunu konuşturuyor ve filmi etkileyici kılan özelliklerin başında geliyor. Curtis'in karısını canlandıran Jessica Chastain da yine güzel bir oyunculukla izleyicinin belleğinde iz bırakıyor.

Film !F Festivalinde gösterildi, Sundance, Cannes gibi bir çok festivalden ödülle döndü ve bir ara gösterime de girdi. Şu sıralar ancak internetten, dvdden izleyebilirsiniz. Eğer izleme fırsatı bulursanız hele ki bu tarz filmlerden hoşlanıyorsanız mutlaka izleyin derim.

Şimdiden iyi seyirler..

Yeraltı Üzerine Geyik Muhabbeti

Geçtiğimiz hafta Yeraltı hakkında yazmıştım, bugün ekşisözlük okurken denk geldiğim bir link sayesinde daha önce filmde oynayacağını bildiğimiz, senarist, yönetmen ve şu sıralar da milletvekili olan Sırrı Süreyya Önder ile Engin Günaydın'ın Sky360 kanalında film ve yönetmen Zeki Demirkubuz üzerinden çevirdiği geyiği izledim. Çok eğlenceli mutlaka izlemelisiniz diyorum ve linki ekliyorum :)