Yönetmen: Carlos Sorin
Yazan: Pablo Solarz
Oyuncular:Javier Lombardo, Antonio Benedicti, Javiera Bravo
Hayat neyin doğru neyin yanlış olduğuna karar verilen bir süreç aslında, ancak biz bunu insanlara ait bir süreç olarak görüyoruz, peki ya hayvanlar? Onlar da bu sürecin içinde neyin doğru neyin yanlış olduğunu süzebiliyor mu?
Bu sorunun ve sürecin cevabı hayvanlar için evet. İnsanlar için ise bu süreç artık tersine dönmüş bir trajedi haline geldi. İnsanlar kötüye iyilik, iyiye kötülükle karşılık vermeye başladığından beri doğru ve yanlışı seçemez hale geldik.
İşte tam da bu noktada Arjantin Hikayeleri filmi devreye giriyor. İzleyenler ne alakası var diyebilirler ama inanın var. İnsanların sahip olma isteklerini, kötülüklere karşı aldığımız ya da aldığımıza inandığımız cezaları anlatıyor Arjantin Hikayeleri. O kısa filmin içinde yaşlı adamın aldığına inandığı cezayı, bu cezayı bir hayvanın verip veremeyeceğini kendi sorgularken iç dünyamızda bize de sorgulatıyor.
İhtiyar bir adamın etrafında dönüyor hikayemiz, kısa ama öz bir anlatımı var. Kimilerine büyük çıkarımlarda bulundurtacağı gibi, kimilerine hiçbir şey hissettirmeyecek bir film.
Oyunculuk adına söylenecek çok bir şey yok zira öyle muhteşem bir performans gösterilmesi gereken bir film değil ancak ana karakterimizin yaşına rağmen performansı takdire değer. Bu tarz filmlerde (genellikle gişe endişesi olmayan sadece sanat için yapılmış filmlerde) genellikle görüntü yönetmenine, müziklere ve hikayenin gidişatını ayarlayan ve kurgulayan yönetmene çok iş düşer. Bu filmde görüntülerin ve ilerleyişin muhteşem olduğunu söyleyemem, biraz kopuk kopuk gitmiş gibi geldi bana. Görüntülerin sadeliği güzeldi. Ancak değinmeden ve övmeden geçemeyeceğim bir şey var ki o da müzikler, özellikle filmin başında çalan müzik enfes. Filmi izlemek için sebep. Sayesinde anladım ki müzik filmin gıdasıymış.
Festival tarzı, gişe beklentisinden uzak filmler izlemeyi sevenler için güzel bir film olduğunu söyleyebilirim ancak çok güzel diyemem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder